Beschreven wordt een 52-jarige man, die op de afdeling urologie wordt opgenomen met een carcinoom aan de penis en bij wie zowel de penis als het scrotum worden verwijderd. Tijdens de ziekenhuisopname wordt al gestart met counseling door de psychiater. Later wordt seksuologische hulp gezocht. Binnen 8 maanden ontwikkelt zich weer een voor beide partners bevredigend seksleven. Voor dit positieve effect lijken enerzijds verantwoordelijk de copingmechanismen van het paar en anderzijds het vroegtijdig inschakelen van therapeutische hulptroepen. Interessant voor de seksulogische hulpverlening is het gegeven dat er niet meer gesoebat hoeft te worden over het hebben of kunnen krijgen van een erectie of penetratie. Dit geeft een geheel andere dimensie aan de mogelijkheden van seksuologische hulpverlening. Dergelijke voorbeelden kunnen de hulpverlening helpen strategieën te ontwikkelen die ook bij minder uitgesproken organische pathologie kunnen worden gebruikt.