Auteur(s): J. Moors, K. Slob

Een erectiestoornis is vaak één symptoom van een veel breder geworteld minder welbevinden. Met de moderne therapeutische mogelijkheden blijkt in de praktijk regelmatig dat alleen het corrigeren van een slappe penis onvoldoende is. De auteurs gaan na wat de impact van deze constatering is op diagnostiek en therapie. Daarbij richten zij zich allereerst op het diagnostische proces zoals zich dat in Nederland ontwikkeld heeft. De aandacht voor het menselijk verhaal en het communiceren met de patiënt en zijn partner staan daarbij centraal. Voldoende aandacht voor de beleving van alle betrokkenen is mogelijk via een zogenaamde biopsychosociale benadering. Communicatie vindt een vanzelfsprekend vervolg in een alerte counseling. Daarin let de (huis)arts/hulpverle(e)n(st)er er vooral op dat de voorgestelde therapie geaccepteerd wordt en of die - ook op wat langere termijn - een relevant antwoord vormt op de aangeboden problematiek.