Auteur(s): Jacques van Lankveld, Peter Leusink, Selma van Diest, Koos Slob, Luc Gijs

De resultaten worden besproken van een pilotonderzoek naar de effecten van "internet-sekstherapie" voor heteroseksuele mannen met seksuele disfuncties. 39 mannen met erectiele disfunctie of te snelle zaadlozing werden toegelaten tot de behandeling. Exclusiecriteria waren de aanwezigheid van depressie, alcoholproblemen en ernstige seksuele problemen bij de partner. De behandeling bestond uit sekstherapie volgens het model van Masters en Johnson (1970), zo nodig aangevuld met psycho-educatie en cognitieve interventies, en vond volledig via emailcontact plaats. Indien nodig kon medicamenteuze ondersteuning gegeven worden. Gemiddeld waren er 3.7 emailcontacten. 21 deelnemers vulden direct na afloop van de therapie een vragenlijst in via internet. 14 daarvan (67%) rapporteerden dat hun seksuele functioneren was verbeterd of sterk verbeterd door de behandeling via internet. 1 deelnemer (5%) antwoordde dat zijn seksuele functioneren verslechterd was en 6 (29%) antwoordden dat ze geen verandering hadden opgemerkt. Vergelijkbare resultaten werden verkregen door antwoorden op enkele gestandaardiseerde vragenlijsten die seksuele tevredenheid en de ernst van seksueel disfunctioneren meten. 15 deelnemers vulden een maand na het afronden van de therapie een korte follow-up vragenlijst in. 7 van hen rapporteerden dat hun seksuele probleem na afloop van de behandeling verder verbeterd of sterk verbeterd was, terwijl 8 rapporteerden dat hun seksuele functioneren hetzelfde was als bij einde behandeling. De onderzoekers concluderen op basis van de resultaten van deze pilot dat internetsekstherapie goede resultaten kan opleveren en dat een gecontroleerd vervolgonderzoek zeer wenselijk is. 

Download PDF