Auteur(s): Egbert Kruijver

Sociaal erotische zorg zou men, kort door de bocht, kunnen typeren als het bieden van intieme, erotische en seksuele diensten aan mensen die door hun ziekte, beperking of handicap op deze diensten zijn aangewezen om in hun behoefte aan intimiteit en/of seksualiteit te voorzien.
Om de complexiteit van het verschijnsel sociaal erotische zorgverlening aan te geven, begin ik met de introductie van drie organisaties die men onder het fenomeen sociaal erotische zorg zou kunnen scharen, te weten de Stichting Alternatieve Relatiebemiddeling (SAR), de Sociaal Erotische Bemiddeling Pameijer (SEB) en FleksZorg. Vervolgens zal ik ingaan op het
onderscheid tussen de termen sociaal erotische zorg, sekszorg en surrogate partnership.
Wanneer u dan het spoor nog niet bijster bent, wil ik u meenemen in enkele ethische beschouwingen op de knelpunten in de professionalisering van de sociaal erotische zorg in Nederland. De beoogde professionalisering houdt in: maatschappelijke legitimering van sociaal erotische zorg door middel van heldere definiëring en afbakening, kwaliteitsverbetering van de geboden diensten (waaronder scholing en kwaliteitsregistratie van zorgverleensters) en transparantie en toetsbaarheid van aanbiedende organisaties.
Aan het eind van dit essay weet u waarom er nog een lange weg te gaan is voordat sociaal erotische zorgverlening zal worden erkend als een volwaardige, gelegitimeerde en gefaciliteerde vorm van zorgverlening aan mensen met een beperking.