Auteur(s): Martijn Koning, Rik H.W. van Lunsen, Ellen Laan

Waking Erectile Assessment (WEA) is een diagnostisch protocol voor mannen met een erectiele disfunctie (ED) waarbij zowel visuele erotische stimulatie (VES) als vibrotactiele stimulatie (VTS), alleen en in combinatie, en verschillende vormen van aandachtsmanipulatie worden gebruikt om organische etiologie uit te sluiten. In het WEA-protocol worden patiënten met erectiele disfunctie (ED) blootgesteld aan zeven verschillende erotische condities terwijl de omtrektoename van de penis wordt geregistreerd. Als de patiënt in tenminste één van de condities een penisomtrektoename van ten minste 12 mm vertoont, is er met grote waarschijnlijkheid een volledige erectie mogelijk bij adequate seksuele stimulatie. De positief voorspellende waarde van WEA is groter en mogelijk meer ecologisch valide dan voor hetzelfde doel gebruikte metingen van nachtelijke erecties (NPT). WEA lijkt vooral nuttig voor het geruststellen van patiënten zonder comorbiditeit, die desondanks menen dat hun ED voornamelijk veroorzaakt wordt door organische factoren en/of die teleurgesteld zijn over het effect van PDE5-remmers. Er is enige terughoudendheid bij het toepassen van dit onderzoeksprotocol bij patiënten met aan ED geassocieerde comorbiditeit, omdat een negatieve testuitslag zou kunnen leiden tot een toename van de erectieproblematiek. In deze studie werd onderzocht of mannen met ED met somatische en/of met psychiatrische, psychische en/of relationele (PPR) comorbiditeit een kleinere kans hebben het criterium van 12 mm te halen dan mannen met ED zonder comorbiditeit. Uit dit onderzoek bleek dat mannen met PPRcomorbiditeit niet in respons verschilden van de groep zonder comorbiditeit, maar een grotere penisomtrektoename hadden dan (wat oudere) mannen met somatische comorbiditeit. Bovendien bleek dat mannen zonder comorbiditeit of met alleen PPR-comorbiditeit een grotere omtrektoename van de penis hebben tijdens condities waarin zij cognitief worden afgeleid tijdens het kijken naar erotische film dan mannen met somatische of beide vormen van comorbiditeit. Dat suggereert dat negatieve cognities vooral een rol spelen in de etiologie van de ED bij mannen met psychorelationele comorbiditeit, en dat somatische comorbiditeit samenhangt met een slechtere WEA uitkomst. Bij mannen zonder somatische comorbiditeit is het WEA geschikt om organische etiologie uit te sluiten. Bij mannen met somatische comorbiditeit moet het WEA onderzoek alleen ingezet worden om te onderzoeken of de erectiele ”restcapaciteit” nog perspectief biedt voor andere dan alleen farmacotherapeutische of medische interventies.